SM Supermarkets Go Green

As a response to the alarming solid waste problem, I'm very happy to see how SM are enthusiastically making efforts in reducing solid waste not only to our capital city but also to the whole country by introducing eco-friendly and re-usable shopping bags.

Nung sa Ortigas pa ko nagtatrabaho back in 2007, I remember SM introduces their "Green Bags" which reduces the use of plastic bags. Maganda kasi re-usable nga sya so malilimitahan yung paggamit nga ng plastic bag na usually eh itinatapon din naman at naiipon ng naiipon sa mga tambakan. Then eventually SM have also promoted "My Own Bag" every Wednesday kung san they're are encouraging their customers to bring their own bag or to use their SM Green Bags (if they have) for their grocery.

Then last Wednesday nung napunta ko ng Megamall, I was surprised nung nakita kong paper bags na ang gamit ng SM Supermarket! Cute! Hehe. Naisip ko, "Wow parang sa States!". Well, the customer can always ask for plastic bags for their grocery pero much better naman siguro kung paper bags nalang ang gamitin. I know paper bags are uncomfortable na dalin lalo na kapag marami ka talagang binili dahil wala syang handle pero tingnan nalang natin yung malaking matutulong nun na mabawasan ang mga basura 'di ba. Ayun. I'm really impressed. Minsan nga I-eexperience kong mamili ulit sa SM. Lagi Robinsons nalang kasi ako lagi nabili kasi iyon yung malapit sa bahay namin. Haha. Anyway, I hope yung ibang supermarket din like Ayala's, Rustan's at Robinsons eh ma-inspire sa SM at gayahin din nila. Sa mga ganitong bagay ok lang ang mang-gaya. Di ba! Di ba! Hehe.

Ay Mali!

After kong magpaka-prinsipe sa Lets Face It, nadaan ako sa Atrium at naisipan kong magpunta sa Adoration Chapel. Kaso nung pagkita ko sa pinto closed na pala, sayang. Buti nalang may ongoing mass pala sa main chapel kaya ayun dun nalang ako pumasok.

Humanap ako ng mauupan sa bandang gitna at ng makakita na ko, nag-excuse ako sa babae na nasa dulo ng upuan. Hindi ko maintindihan kung bakit nung mapansin ako ng babae eh napa-tingin sya sakin ng matagal. Ayee, moment ito! Mali! Hindi yung parang may gusto na tingin ang ibig kong sabihin! Yung wirdong tingin na parang may mali sakin. Ewan ko ba, naka-damit naman ako. Nagsuklay din naman ako. Hindi naman ako mukang basahan. Ano bang mali?? For a moment napatingin lang sya sakin then after some time she finally gave way para makadaan na ko at maka-upo. Hayy salamat naman, akala ko kelangan ko pa ng access pass para makidaan sa kanya.

Homily na nung pari nung dumating ako. And he's discussing about how to make a community relationship healthier and stronger. Wow! Since I'm part of SFC, sobrang naka-relate ako. After ng homily, dun ko na napansin na parang may mali. They skipped the part of proclamation of faith in a usual mass which is the recitation of the Apostle's Creed. Why? Hindi ko din alam. Then nung part na na itinaas na nung pari yung bread and wine at magre-respond yung mga tao ng Amen, aba bigla nalang nila itinaas lahat ng kamay nila tsaka sila kumanta ng "Amen"! What's happening??? That time I'm not sure kung bagong culture ba yun sa Catholic Mass pero naguluhan talaga ko. As if I'm from the outside world. Weird. Isa pang napansin ko eh lagi may dagdag yung pari in between sa mga line-up ng mga ginagawa sa mass. Lagi syang nagpapayo at nagpapa-alala about being a good christian and being an essential part of the community.

The strangest part is this. The time na magbibigay na to everyone the sign of peace, nabigla ako dahil bigla nalang sila, as in silang "lahat" nagyakapan, nagkamayan, at yung iba umaalis pa sa upuan nila para puntahan yung gusto nilang i-kiss at yakapin, they're calling each other by name and saying "hi". As if everyone in that chapel knew one another except me. No!, I mean Yes! They knew each other. Pero hindi naman ako ganong na-out of place kasi yung mga nasa pali-paligid ko kinamayan naman nila ko but the thing is... what's happening??? Tama ba 'tong napasukan ko??? I don't know. Naguguluhan talaga ko.

After ng communion, hindi pa muna tinapos nung pari yung mass. Kumanta pa sila ng tatlong praise song. One of which is hindi naman bago sakin, they sang God of This City na kinakanta din namin sa SFC. Then nung kinanta na nila yung last song, dun na nila tinaas yung mga kamay nila ang yes, it is a praise and worship. Even that is not new to me. Ginagawa din namin yun sa SFC. But the thing is... this is not usual in a mass.

After singing, nag-announce ng mga announcements. At sa lahat ng announcement lagi kong naririnig ang ministry. That time I'm pretty sure that this mass isn't ordinary. Alam ko na that is catholic pero it is a special mass for a specific catholic community. Kaya ayun naglakas-loob na kong tanungin yung katabi ko na tumingin sakin ng wirdo kanina:

Ako: Ate, community ba 'to?

Ate: Oo. (naka-ngiti)

Ako: Ahhh. Ano pong communtiy. (sabi na nga ba!)

Ate: Spirit of the Living Water (sabay pakita nya ng ID nya. Sya pala si Ate Mely.)

Ako: Ahhh. Hehe. Akala ko po ordinaryong misa lang 'to. Pumasok tuloy ako, nakakahiya.

Ate Mely: Hindi, okay lang naman. Okay lang naman na sumimba din kahit hindi namin member.

Ako: Part din po ako ng community....sa Singles For Christ.

(Mukang hindi nya naintindihan ang sinabi ko, medyo maingay kasi. Siguro ang pagkakaintindi nya sa sinabi ko eh "akala ko Singles For Christ")

Ate Mely: Ay hindi, sa Couples For Christ yata yun eh.

After ng ilang announcements dun na tinapos nung pari yung mass. Then kinausap ku ulit si Ate Mely kasi nakalimutan ko yung name nya:

Ako: Ate ano ulit pangalan nyo?

Ate Mely: Mely. Ikaw?

Ako: (pinakita ko yung ID ko ng SFC para maintindihan nya yung sinabi ko kanina na part ako ng SFC) JD po. Sige po nice meeting you.

Ate Mely: Ikaw din.

Ayun lumabas na ko. Meron pa kasi silang presentation. Ayoko na din magtagal, bukod sa gutom na ko nun eh nahihiya na talaga ko kasi feeling ko ako lang naiiba. Haha. Kaya naman pala siguro ako tiningnan ni kanina ni Ate Mely ng wirdo eh dahil hindi nya ko kakilala. Hehe.

Let's face it!

Yesterday, nagpunta ko sa Megamall after office and got my very first full body massage! Aw! Ilang linggo ko na rin kasi iniinda ang sakit ng likod ko. Hindi ko nga alam kung ngawit lang. Akshuali, matagal ko na rin talaga plano magpa-massage. Kaso nahihiya naman ako magpunta sa mga spa. Hehe. Alam nyo na, first time. Meron nga isang beses dapat pupunta na ko sa isang spa sa mandaluyong, tapos nung malapit na ko nakita ko sa loob may mga naghihintay na customer! Kaya ayun back-out ako. (takot sa tao???) Eh kahapon, naiba na yung pakiramdam ko, feeling ko talaga lalagnatin na ko dahil pakiramdam ko eh may pilay ako sa likod (arte lang). Sa Bulacan kasi, kapag ganon nagpapahilot na ako, eh dito wala namang ganun!

Bago ang lahat, syempre nagbasa-basa muna ko sa forums ng kung ano ba ang culture sa mga spa. Ayoko naman syempre magmukang eengot-engot kapag nagpa-service na ko 'di ba. Hehe. At ayun, pumunta na nga ako ng Megamall at tumingin-tingin sa mga spa center dun kung magkano mga services nila, pero sa totoo lang meron na talaga kong target puntahan. Wala lang baka mamaya may discount yung iba o kaya promo.

At eto na, nung nakita ko na yung store ng Let's Face It, nakita ko ang daming waiting na customer! Ayun na naman ako, nagdalawng-isip na naman dahil nahihiya! Hayy. Pero nilakasan ko nalang ang loob ko dahil nung time na yun eh masama na rin ang timpla ko dahil sa nag-iinarteng likod. Diretso lang ako at lumapit ako sa babae sa counter at buti nalang sya ang naunang nagsalita at tinanung ako, "Yes sir?". At ako naman, medyo kabado pa pero naka-ngiti naman, "Ahmm, body massage?". Hay Thank God nasabi ko din! Haha. Medyo challenging talaga yung part na yun. But I'm happy na na-conquer ko yung hiya ko. At ayun pinagfill-up na nila ko ng form then hintay ng konti tapos pinapasok na ko sa treatment room.

The room was okay. Candlelit. Mint essence. Relaxing music. May maliit na locker sa corner para sa gamit mo, may sink at syempre yung bed. Yung wall, muka syang room pang couple kasi may divider and it was not air tight kapag sinara. But I was lucky na walang tao sa kabilang room so okay lang. After nun lalabas muna yung masseuse (nose-bleed!) para mag-ready ka for the massage. Syempre dapat undies lang ang ititira mo. But no worries kasi may shorts naman sila na provided and they're very professional and wholesome naman.

After about 3minutes siguro bumalik na yung masseuse and she started her therapy. Nung una medyo nailang lang ako kasi hindi ako sanay na hinahawakan ng iba ang mala-Derek Ramsey kong katawan. Tapos ang ganda pa nung therapist, kamuka sya ni Tricia ng PBB Teen Clash, nakakaself-conscious tuloy. Hehe. Pero after sometime ok na rin naman. Bring it babeh!

The masseuse will occasionally ask you kung ok lang sayo yung pressure na ginagawa nya and it's good. May mga times na natatawa ko kapag natatanggi nya yung tagiliran ko. Pero buti nalang naka-dapa ako nun at di nakikita nung nagma-massage sakin na napapa-ngiti ako. Kaso medyo nahirapan akong pigilin yung tawa ko nung  naka-higa na ko. May kiliti kasi ko sa tuhod, tapos hindi ko alam na may kiliti din pala ko malapit sa singit. Ahaha. Pero ok lang, tingin ko naman lahat ng lalaki may kiliti sa hita malapit sa singit. Wala, palagay ko lang. Meron nga ba? Subukan ko nga sa mga kaibigan kong lalaki para mapatunayan. Haha.

After ng treatment, feeling ko close na kami ni ate dahil sya palang ang nakahimas sa buong pagkatao ko. Haha. Lumabas sya ng room tapos binigyan nya ko ng 3 towel para makapagbihis na. Hayyy ang sarap ng feeling. Heaven. Parang natanggalan ako ng ilang kilong buhat-buhat sa katawan. Natanggal talaga ang mga stress ko sa muscles. Sa sobrang katuwaan ko eh nakalimutan ko nga na nasa mall nga pala ko at kelangan ko pang maglakad para sumakay ng tricycle sa crossing para maka-uwi. Hehe. This is my first and will definitely not be the last.

Pahabol:
Pagkalabas ko ng Lets Face It, may bading na lumapit sakin na naka-necktie....necktie lang ang suot. Haha Joke!.. Naka-formal syempre (alam na) at sigurado kapag ganon ang porma sa loob ng mall, kung hindi yan nag-aalok ng condo eh nag-aalok yan ng credit card. At tumpak!

Guy: Sir may credit card ka na?

Ako: (Direcho sa paglalakad. Ngiti lang sabay iling.)

Guy: Sir hindi po ako nag-aalok ng credit card pansinin mo naman ako!

Ako: (Wow may nakaraan tayo pansinin naman kita??? Kung makapag-demand ah!)

Ako: Wala.

Guy: Ok thank you.

Natawa lang ako kasi kung makapagdemand sya na pansinin ko naman sya akala mo nakikipagbalikan sa boyfriend. Haha.